اگرچه تمام جزئیات یک وضعیت ترافیکی در چشم به تصویر کشیده می شود (یا بر اندام حسی دیگری تأثیر می گذارد)، بسته به اینکه روی چه چیزی تمرکز می کنید، فقط بخش کوچکی آگاهانه درک می شود. شما معمولاً می توانید 2-3 جزئیات، علائم خطر یا سیگنال ها را درک کنید و به آنها واکنش نشان دهید دوم، و سرعت باید با توجه به توانایی محدود درک و واکنش تنظیم شود. ترجیحاً باید از نگاه طولانی مدت به یک نقطه خاص خودداری کنید، زیرا نقطه کانونی شما بسیار محدود خواهد بود.
بهبود ادراک و واکنش
چیزها یا رویدادهایی که غیرمعمول یا جالب هستند توجه شما را به خود جلب می کنند و نادیده گرفتن جزئیات مهم تر را آسان می کنند. بنابراین، هنگام رانندگی، باید همیشه آماده واکنش باشید. این فقط در مورد سرعت نیست، بلکه به توجه و کنترل شما بر ماشین نیز مربوط می شود. شما باید علاقه خود را به جزئیات، علائم خطر و علائمی که برای ایمنی مهم هستند و به شما کمک می کنند تا اتفاقاتی که ممکن است در لحظه بعد رخ می دهد را پیش بینی کنید، بیشتر کنید. نگرش و رفتار ایمن در جاده به بهترین وجه از طریق آگاهی از محدودیتهای خود و شک و تردید سالم نسبت به قابلیت اطمینان چیزی که بلافاصله در ترافیک درک میشود، ایجاد میشود. نگرش و رفتار ایمن در جاده زمانی تقویت میشود که به عنوان وزنهای در برابر محدودیتهای خود، سبک رانندگی به دست بیاورد که حاشیه ایمنی زیادی را در طول مانورهای مختلف فراهم کند.